Atest na obecność narkotykówto analiza techniczna próbki biologicznej, na przykład moczu, włosów, krwi, oddechu, potu lub płynu/śliny z jamy ustnej, w celu określenia obecności lub braku określonych leków macierzystych lub ich metabolitów.Główne zastosowania testów narkotykowych obejmują wykrywanie obecności sterydów poprawiających wyniki w sporcie, badania pracodawców i kuratorów sądowych pod kątem narkotyków zabronionych przez prawo (takich jak np.kokainę, metamfetaminę i heroinę) oraz policjanci badający obecność i stężenie alkoholu (etanolu) we krwi, zwanego potocznie BAC (zawartość alkoholu we krwi).Testy na zawartość alkoholu we krwi są zwykle przeprowadzane za pomocą alkomatu, natomiast w zdecydowanej większości testów na obecność narkotyków w sporcie i miejscu pracy wykorzystuje się badanie moczu.Istnieje wiele innych metod o różnym stopniu dokładności, czułości (próg/odcięcie detekcji) i okresach detekcji.
Test narkotykowy może również odnosić się do testu, który zapewnia ilościową analizę chemiczną nielegalnego narkotyku, zwykle mającą na celu pomoc w odpowiedzialnym używaniu narkotyków.[1]
Analizę moczu stosuje się przede wszystkim ze względu na jej niski koszt.Badanie moczu na obecność narkotykówjest jedną z najczęściej stosowanych metod testowania.Najczęściej wykonywanym badaniem moczu jest test odporności enzymatycznej.Zgłaszano skargi dotyczące stosunkowo wysokiego odsetka wyników fałszywie pozytywnych przy użyciu tego testu.[2]
Testy na obecność narkotyków w moczu sprawdzają mocz pod kątem obecności leku macierzystego lub jego metabolitów.Poziom leku lub jego metabolitów nie pozwala przewidzieć, kiedy lek został zażyty ani ile zużył pacjent. [Potrzebne źródło]
Badanie moczu na obecność narkotykówjest testem immunologicznym opartym na zasadzie wiązania konkurencyjnego.Leki, które mogą być obecne w próbce moczu, konkurują z odpowiednim koniugatem leku o miejsca wiązania na ich specyficznym przeciwciele.Podczas badania próbka moczu przemieszcza się ku górze w wyniku działania kapilarnego.Lek, jeśli jest obecny w próbce moczu poniżej stężenia granicznego, nie wysyci miejsc wiązania swojego specyficznego przeciwciała.Przeciwciało zareaguje następnie z koniugatem lek-białko, a w obszarze linii testowej konkretnego paska leku pojawi się widoczna kolorowa linia.
Powszechnym błędnym przekonaniem jest to, że test na obecność narkotyków, który bada pewną klasę narkotyków, na przykład opioidy, wykryje wszystkie narkotyki z tej klasy.Jednak większość testów na opioidy nie pozwala wiarygodnie wykryć oksykodonu, oksymorfonu, meperydyny ani fentanylu.Podobnie większość testów na obecność benzodiazepin nie pozwala wiarygodnie wykryć lorazepamu.Często dostępne są jednak badania przesiewowe moczu, które badają konkretny narkotyk, a nie całą klasę.
Kiedy pracodawca żąda od pracownika przeprowadzenia testu na obecność narkotyków lub lekarz żąda od pacjenta przeprowadzenia testu na obecność narkotyków, pracownik lub pacjent zazwyczaj otrzymuje polecenie udania się do miejsca zbiórki lub do swojego domu.Próbka moczu przechodzi przez określony „łańcuch kontroli”, aby mieć pewność, że nie zostanie naruszona lub unieważniona w wyniku błędu laboratorium lub pracownika.Mocz pacjenta lub pracownika jest pobierany w odległym miejscu do specjalnie zaprojektowanego bezpiecznego kubka, zaklejany taśmą zabezpieczoną przed manipulacją i wysyłany do laboratorium badawczego w celu sprawdzenia na obecność narkotyków (zwykle panel 5 ds. nadużywania substancji i usług zdrowia psychicznego).Pierwszym krokiem w miejscu badania jest podzielenie moczu na dwie porcje.Jedną porcję poddaje się najpierw badaniu przesiewowemu pod kątem leków przy użyciu analizatora, który wykonuje test immunologiczny jako wstępne badanie przesiewowe.Aby zapewnić integralność próbki i wykryć ewentualne zafałszowania, badane są dodatkowe parametry.Niektórzy badają właściwości normalnego moczu, takie jak kreatynina w moczu, pH i ciężar właściwy.Inne mają na celu wychwytywanie substancji dodanych do moczu w celu zmiany wyniku testu, takich jak utleniacze (w tym wybielacze), azotyny i aldehyd glutarowy.Jeśli badanie moczu daje wynik pozytywny, stosuje się kolejną porcję próbki w celu potwierdzenia wyników za pomocą chromatografii gazowej – spektrometrii mas (GC-MS) lub chromatografii cieczowej – metodą spektrometrii mas.Na żądanie lekarza lub pracodawcy niektóre leki są sprawdzane indywidualnie;są to na ogół narkotyki należące do grupy chemicznej, które z wielu powodów uważane są za bardziej uzależniające lub budzące obawy.Można na przykład zbadać oksykodon i diamorfinę, oba leki o działaniu uspokajającym i przeciwbólowym.Jeżeli taki test nie jest wyraźnie wymagany, bardziej ogólny test (w poprzednim przypadku test na opioidy) wykryje większość narkotyków danej klasy, ale pracodawca lub lekarz nie będzie miał korzyści z identyfikacji narkotyku .
Wyniki badań związanych z zatrudnieniem są przekazywane do urzędu kontroli lekarskiej (MRO), gdzie lekarz dokonuje ich przeglądu.Jeżeli wynik badania przesiewowego jest negatywny, MRO informuje pracodawcę, że pracownik nie ma wykrywalnego leku w moczu, zazwyczaj w ciągu 24 godzin.Jeśli jednak wynik testu immunologicznego i GC-MS jest nieujemny i wykazuje poziom stężenia leku macierzystego lub metabolitu powyżej ustalonego limitu, MRO kontaktuje się z pracownikiem w celu ustalenia, czy istnieje jakikolwiek uzasadniony powód – np. leczenia lub recepty.
[1] „Spędziłem weekend testując narkotyki na festiwalu”.Niezależny.25 lipca 2016 r. Źródło 18 maja 2017 r.
[2] Departament Transportu Stanów Zjednoczonych: Krajowa Administracja Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego (DOT HS 810 704).Pilotażowy test nowej metodologii badań drogowych w przypadku osób niepełnosprawnych.Styczeń 2007.
Czas publikacji: 30 maja 2022 r